Το 1963, η Έσθερ φέρνει στον κόσμο τον Ρολάν, το μικρότερο παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας. Ο Ρολάν γεννιέται με ραιβοϊπποποδία, μια σκελετική δυσμορφία που τον εμποδίζει να σταθεί όρθιος και να περπατήσει. Παρά τις παροτρύνσεις του περιβάλλοντός της να αποδεχτεί παθητικά τη μοίρα του παιδιού της, η Έσθερ κάνει μια υπόσχεση: ότι ο γιος της θα καταφέρει να ζήσει όπως όλοι οι άλλοι – και ακόμα καλύτερα. Από εκείνη τη στιγμή, αφιερώνει τη ζωή της στην πραγματοποίηση αυτής της υπόσχεσης.

Η προσωπική ιστορία του Ρολάν Πέρεζ, γεμάτη συγκίνηση, πίστη και μητρική αφοσίωση, έγινε βιβλίο, το οποίο γνώρισε τεράστια επιτυχία και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Καναδό σκηνοθέτη Κεν Σκοτ. Η ταινία απευθύνεται κυρίως σε ένα συντηρητικό κοινό που συγκινείται από ιστορίες αγώνα, προσευχής και οικογενειακής στοργής. Εκτός από τη μητέρα του, καθοριστικό ρόλο στην πορεία του Ρολάν έπαιξαν τα τραγούδια της Σιλβί Βαρτάν, τα οποία λειτούργησαν ως πηγή ελπίδας και δύναμης.

Παρότι η Σιλβί Βαρτάν ενδεχομένως να μην είναι ευρέως γνωστή εκτός Γαλλίας, η ταινία βασίζεται σε πανανθρώπινες αξίες: την πίστη, τη μητρική αγάπη και τη δύναμη της θέλησης. Ο σκηνοθέτης στήνει με μαεστρία μια αφήγηση που κυλάει αβίαστα, με τρυφερά, νοσταλγικά μοντάζ και με μια σκηνοθετική προσέγγιση που κρατά τον θεατή κοντά στους ήρωες, χωρίς να νιώθει πως πνίγεται από την υπερβολή. Η ιστορία κλείνει με μια συγκινητική φράση που ταυτίζει τον Θεό με τις μητέρες – μια συναισθηματική κορύφωση που αγγίζει το κοινό και δίνει μια γλυκιά, ανθρώπινη διάσταση σε μια πορεία ζωής που όντως μοιάζει βγαλμένη από ταινία.

Πηγή: lifo.gr

Το άρθρο αυτό έχει 315 Views